Dziedziczenie spadku przez dziecko poczęte, ale nienarodzone

Zgodnie z art. 927 §2 Kodeksu cywilnego dziecko, które było już poczęte w chwili otwarcia spadku, ale jest jeszcze nienarodzone może być spadkobiercą wyłącznie w sytuacji, gdy urodzi się żywe. Jest to jedyny przypadek dziedziczenia warunkowego jaki przewiduje polskie prawo, gdyż co do zasady spadkobiercą może być wyłącznie osoba żyjąca w momencie otwarcia spadku.

Jakie są warunki dziedziczenia przez nasciturusa?

Najistotniejszym warunkiem dziedziczenia przez dziecko poczęte, ale jeszcze nienarodzone jest fakt, że żeby być spadkobiercą musi urodzić się żywe – świadczy to o fakcie, że jest to dziedziczenie warunkowe. Ponadto, nie ma znaczenia, czy żywo narodzone dziecko posiada dalszą zdolność do życia, gdyż w świetle obowiązującego prawa nawet jeśli dojdzie do jego śmierci zaraz po porodzie jest ono pełnoprawnym spadkobiercą i uwzględnia się je przy podziale masy spadkowej.

Jakie prawa ma dziecko poczęte?

Nasciturus ma pełnię praw przysługujących spadkobiercy. Co więcej, w kwestii dziedziczenia nie ma znaczenia czy zostało poczęte metodą naturalną, czy poprzez procedurę in vitro. Ma ono prawo do dziedziczenia nie tylko na podstawie ustawy – spadkodawca może również uwzględnić je w testamencie.

Czy istnieje instytucja prawna, mogąca czuwać nad prawami do dziedziczenia nienarodzonych dzieci?

Żeby czuwać nad prawami dziecka poczętego, ale jeszcze nienarodzonego w zakresie spadku Sąd może ustanowić kuratora, który poprzez odpowiednie czynności zabezpieczy spadek przed naruszeniami i nadużyciami oraz przed bezprawnym rozporządzaniem spadkiem.

Ponadto kurator może także być uczestnikiem postępowania o stwierdzenia nabycia spadku, gdy wszczęto je jeszcze przed narodzeniem dziecka. Jego rola ma na celu dopilnowanie, ażeby nie zostało wydane orzeczenie kończące postępowanie jeszcze przed narodzeniem dziecka.

W ślad za uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 25 lipca 2019 r. sygn. akt: III CZP 12/19 „Osoba, należąca do kręgu spadkobierców ustawowych, na rzecz której spadkobierca legitymujący się stwierdzeniem nabycia spadku, rozporządził prawem należącym do spadku, nie nabyła tego prawa, jeżeli rzeczywistym spadkobiercą jest dziecko spadkodawcy, w chwili otwarcia spadku już poczęte, które urodziło się żywe (nasciturus).”

Czy dziecko nienarodzone dziedziczy długi spadkowe?

Na podstawie łacińskiej paremii: „nasciturus pro iam nato habetur, quotiens de commodis eius agitur” oznaczającej: „dziecko poczęte uważa się za już narodzone, o ile chodzi o korzyści dla niego” w sytuacji, gdy wszyscy spadkobiercy odrzucą spadek, w którym pasywa przewyższają aktywa, na podstawie art. 1015 k.c., gdy spadkobierca nie złoży w terminie sześciu miesięcy od powzięcia informacji o powołaniu do dziedziczenia oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku – jest to równoznaczne z przyjęciem spadku z dobrodzejstwem inwentarza.

W praktyce oznacza to, iż dziecko poczęte, ale jeszcze nienarodzone dziedziczy wyłącznie rzeczy i prawa majątkowe należące do spadku, ale z wyłączeniem długów spadkowych.

powrót do poprzedniej strony

Odpowiedz