Leczenie psychiatryczne rodzica a opieka nad dzieckiem

Rozwód należy do najtrudniejszych doświadczeń życiowych. Wiąże się z wieloma silnymi, negatywnymi emocjami. Czasem w trakcie postępowania rozwodowego podnoszony jest argument leczenia psychiatrycznego jednej ze stron lub korzystania z psychoterapii. Sprawdź, kiedy wpłynie na kwestie opieki nad dzieckiem.

Instytut Psychiatrii i Neurologii EZOP II w swoich badaniach stwierdził, że w ciągu całego życia na zaburzenia psychiczne cierpi 26,46% dorosłych Polek i Polaków. Należy doprecyzować, że zaburzeniami psychicznymi nie są jedynie choroby takie jak schizofrenia, to znacznie szersza grupa dysfunkcji do których zaliczamy m. in. depresję, zaburzenia odżywiania, fobie, zespół stresu urazowego, lęki czy uzależnienia. Czy zatem szukanie pomocy u specjalistów i podjęcie leczenia psychiatrycznego ma wpływ na sprawowanie władzy rodzicielskiej?

Cierpienie na chorobę psychiczną oraz samo podjęcie leczenia u psychiatry nie oznaczają, że rodzicowi należy odebrać prawa rodzicielskie. W sytuacji, gdy dziecko jest zadbane, otoczone właściwą opieką, jest, bezpieczne i ma dobre warunki bytowe – nie ma żadnych podstaw, aby odebrać dziecko spod opieki rodzica. W przeciwnej sytuacji, kiedy stan psychiczny rodzica jest na tyle zły, że zagraża on bezpieczeństwu dziecka lub rodzic nie jest w stanie zapewnić prawidłowej opieki, interwencja Sądu opiekuńczego może okazać się niezbędna.

Rozwód a leczenie psychiatryczne lub psychoterapia

Zdarza się, iż w obliczu rozwodu małżonków, w którego tle trwa również spór o opiekę nad dziećmi, małżonek zdrowy grozi odebraniem dzieci małżonkowi leczącemu się psychiatrycznie lub korzystającemu z wsparcia psychoterapeuty. Fakt korzystania ze wsparcia lekarskiego lub terapeutycznego nie generuje w tym zakresie ryzyka. Nie należy ulegać takiemu szantażowi.

Podjęcie walki o własne zdrowie psychiczne wiąże się również z poprawą komfortu życia małoletnich dzieci. W sytuacji, gdy rodzic korzysta z wsparcia lekarza psychiatry lub z wsparcia psychoterapeuty, stosuje się do zaleceń, odbywa wizyty kontrolne – najczęściej nie ma żadnych przeciwwskazań do tego, aby mógł sprawować władzę rodzicielską i opiekować się dzieckiem.

Oczywiście, należy mieć na uwadze, że nie w każdej sytuacji sprawa jest na tyle jednoznaczna. Sąd w postępowaniu rozwodowym ma na względzie przede wszystkim dobro i bezpieczeństwo małoletniego dziecka. W przypadku, gdy rodzic chorujący nie jest w stanie zapewnić dziecku odpowiedniej opieki, nie podejmuje leczenia lub mimo podjęcia leczenia trwale zagraża dobru i bezpieczeństwu dziecka – Sąd może zdecydować się na powierzenie władzy rodzicielskiej zdrowemu rodzicowi z jej jednoczesnym ograniczeniem lub zawieszeniem rodzicowi choremu.

Choroba nie dyskwalifikuje

Podsumowując należy wskazać, że Sąd w sprawach rozwodowych każdorazowo rozpatruje stan faktyczny indywidualnie. Sam fakt zdiagnozowania choroby nie wyklucza możliwości sprawowania opieki nad małoletnim dzieckiem. Składy orzekające są w pełni świadome, że choroba nie dyskwalifikuje w pełnieniu roli rodzica pierwszoplanowego i z automatu nie sprawia, że jest się złym lub nieudolnym rodzicem.

Dla Sądu ogromne znaczenie fakt czy tenże rodzic podejmuje próbę kontrolowania choroby, czy podejmuje leczenie oraz czy stosuje się do zaleceń lekarskich. W przypadku, gdy rodzic chorujący nie stwarza żadnego zagrożenia dla dobra czy bezpieczeństwa dziecka – fakt leczenia pozostaje bez znaczenia i nie stawia go w gorszej pozycji względem drugiego rodzica.

Co zrobić, gdy w trakcie rozwodu jeden z małżonków ujawni chorobę drugiego?

Niewątpliwie w takiej sytuacji nie należy zatajać lub zaprzeczać zdiagnozowaniu choroby psychicznej. Najlepiej jest wówczas przedstawić sprawę z perspektywy małżonka chorego, przedłożyć Sądowi stosowne zaświadczenie od lekarza psychiatry lub od psychologa potwierdzające fakt stałego leczenia bądź uczestnictwa w terapii.

Taka dokumentacja potwierdzająca kontrolowanie choroby, przyjmowanie leków i stosowanie się do zaleceń sprawi, że Sąd będzie miał świadomość, iż rodzic mimo choroby jest w stanie zawalczyć o swoje zdrowie, a także o bezpieczeństwo i lepszą przyszłość swojego dziecka.

 

powrót do poprzedniej strony

Odpowiedz